مقایسه اثرات بی هوش کننده اسانس گل میخک در ماهیان آنجل (Pterophyllum scalare)، گوپی (Poecilia reticulate) و طلایی (Carassius auratus)

    اسانس گل میخک از جمله بهترین داروهای بی هوشی است که به دلیل ویژگی­ های منحصر به فرد اخیراً در علوم شیلاتی به شدت مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین حداقل غلظت بی هوش ­کننده این دارو در ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)، ماهی گوپی (Poecilia reticulate) و ماهی طلایی (Carassius auratus) به عنوان گونه­ هایی با ارزش در صنعت ماهیان زینتی انجام گرفته است. تعداد 120 نمونه از هر گونه به چهار گروه 30 قطعه ­ای (هر گروه دارای 3 تکرار) تقسیم و در دمای 2±25 و 1±7=pH با غلظت­ های 50، 75، 100 و 150 قسمت در میلیون اسانس گل میخک بی هوش شدند. ماهیان برای بازگشت از بی هوشی به آکواریوم ­های فاقد ماده بی هوشی منتقل شدند. زمان‌های از دست رفتن تعادل، بی هوشی، بازگشت تعادل و احیا کامل ماهیان بی هوش شده در هر گروه با دقت صدم ثانیه ثبت و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد کم ترین غلظت مورد نیاز اسانس گل میخک جهت ایجاد بی هوشی در دو گونه آنجل و گوپی در مدت زمان کم تر از 3 دقیقه، غلظت 50 قسمت در میلیون بود که به ترتیب در زمان ­های 18/5±146/4 و 7/4±178/8 ماهیان را بی هوش کرد. در ماهی طلایی حداقل غلظت بی هوش کننده 75 قسمت در میلیون تعیین شد که در زمان 4/5±155/2 ثانیه ماهیان را بی هوش کرد. زمان بازگشت از بی هوشی در ماهیان آنجل، گوپی و طلایی کم تر از 5 دقیقه و به ترتیب 18/8±211/8، 7/4±208/7 و 4/6±191/2 بود. در فرآیند بازگشت از بی هوشی هیچ  یک از گونه ­ها اختلالی مشاهده نشد.